مقالات

انواع ریسک تتر که کمتر کسی درباره آنها می‌داند

انواع ریسک تتر که کمتر کسی درباره آنها می‌داند
ستاره فعالستاره غیر فعال
ستاره فعالستاره غیر فعال
ستاره فعالستاره غیر فعال
ستاره فعالستاره غیر فعال
ستاره فعالستاره غیر فعال
4.02 - (6 امتیاز)

تتر (Tether) با نماد USDT سال‌ها به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین استیبل کوین‌ها در بازار ارزهای دیجیتال مطرح است. این رمزارز که ارزش آن همواره نزدیک به یک دلار آمریکا حفظ می‌شود، به بسیاری از معامله‌گران امکان داده است تا بدون نیاز به خروج سرمایه به ارز فیات، بین صرافی‌ها و شبکه‌های مختلف جابه‌جا شوند. اما واقعیت این است که ریسک تتر چیزی نیست که بسیاری از کاربران به‌طور کامل بشناسند. در این مقاله به بررسی مهم‌ترین ریسک‌های تتر می‌پردازیم و توضیح می‌دهیم که چرا شاید بهتر باشد به فکر جایگزین‌هایی مثل دای (DAI) باشید.

۱. ریسک تتر: متمرکز بودن

اولین و شاید مهم‌ترین ریسک تتر، متمرکز بودن کامل این استیبل کوین است. این ارز توسط شرکت تتر لیمیتد صادر و کنترل می‌شود. این یعنی شرکت تتر هر زمان که بخواهد، می‌تواند آدرس‌های مشخصی را مسدود کند. ضمنا دارایی‌های شما عملا تحت کنترل یک نهادی خصوصی قرار داد. بنابراین برای تکیه بر ارزش آن باید به صداقت و سلامت مالی این شرکت اعتماد کنید.

درحالی‌که بسیاری از علاقه‌مندان به ارزهای دیجیتال به‌دنبال غیرمتمرکز بودن هستند، استفاده از تتر، شما را دوباره به سیستم‌های متمرکز نزدیک می‌کند. این در حالی است که استیبل کوین‌هایی مانند دای (DAI) به‌صورت غیرمتمرکز و بر بستر قراردادهای هوشمند ایجاد می‌شوند و چنین ریسکی را ندارند.

۲. ریسک تتر: شفافیت پایین ذخایر

یکی دیگر از موارد مهم در بحث ریسک تتر، نحوه پشتیبانی آن با ذخایر مالی است. شرکت تتر سال‌ها ادعا می‌کرد که تمام توکن‌های خود را با دلار واقعی در حساب‌های بانکی پشتیبانی می‌شوند. اما در سال‌های اخیر، مستندات قضایی و گزارش‌های حسابرسی نشان داده‌اند که این ذخایر همیشه به‌صورت صد درصد نقد نبوده‌اند.

در حال حاضر مشخص شده که در برخی مقاطع، بخش بزرگی از ذخایر تتر شامل اوراق قرضه کوتاه‌مدت، وام‌های تضمین‌شده یا حتی دارایی‌های با نقدشوندگی پایین بوده است. این یعنی اگر روزی بخش زیادی از کاربران بخواهند تتر (USDT) خود را به‌صورت همزمان یا در فاصله کوتاهی نقد کنند، احتمال فشار نقدینگی و حتی سقوط ارزش تتر وجود دارد.

در مقابل، استیبل کوین‌های غیرمتمرکزی مانند دای به‌صورت کاملا شفاف و بر بستر بلاکچین با وثیقه‌های رمزنگاری‌شده پشتیبانی می‌شوند. به‌طوری‌که کاربران در هر لحظه می‌توانند وضعیت خزانه آن‌ها را مورد بررسی قرار دهند.

۳. ریسک تتر: خطرات حقوقی و نظارتی

ریسک تتر فقط محدود به ذخایر مالی آن نیست؛ بلکه خطرات حقوقی و نظارتی نیز وجود دارد. تتر بارها مورد توجه نهادهای نظارتی آمریکا و سایر کشورها قرار گرفته است. برای مثال،‌ کمیسیون معاملات آتی کالا (CFTC) و دادستانی نیویورک از تتر بابت شفافیت ناکافی شکایت کرده‌اند.

بنابراین در صورت اعمال تحریم‌ها یا محدودیت‌های جدید، حساب‌های تتر ممکن است بلوکه شوند. اگر شما سرمایه خود را صرفا روی تتر نگه دارید، ممکن است بدون اطلاع قبلی با مسدود شدن دارایی‌های خود مواجه شوید. این اتفاق پیش‌تر هم برای برخی کاربران در کشورهای تحت تحریم مانند ایران رخ داده است.


۴. ریسک تتر: مسائل شبکه‌ای و فنی

تتر روی شبکه‌های مختلفی مانند اتریوم، ترون و بایننس اسمارت چین منتشر شده است. این تنوع شبکه‌ای اگرچه مزیت‌هایی دارد، اما از نظر فنی نیز ریسک تتر را افزایش می‌دهد. به‌عنوان مثال، اگر یکی از شبکه‌های میزبان دچار مشکل شود، نقل‌وانتقال تتر شما مختل خواهد شد.

درحال‌حاضر برخی شبکه‌ها مانند ترون امنیت و تمرکز کمتری نسبت به اتریوم دارند. در ضمن، تغییرات فنی یا باگ‌های احتمالی در قراردادهای هوشمند تتر نیز می‌توانند خطرساز شوند. درحالی‌که استیبل کوین‌هایی مثل دای بیشتر روی شبکه اتریوم و با استانداردهای امنیتی بالاتر مدیریت می‌شوند.

۵. ریسک تتر:‌ عوامل هیجانی و روانی

یکی دیگر از انواع ریسک تتر که کمتر کسی به آن توجه می‌کند، ریسک روانی بازار است. کافی است شایعه‌ای درباره عدم توانایی تتر در بازخرید توکن‌های خود منتشر شود. در این صورت:

·       فشار فروش بسیار بالایی بر تتر ایجاد می‌شود.

·       ارزش تتر ممکن است برای مدتی زیر یک دلار سقوط کند.

·       بازگشت اعتماد به بازار زمان‌بر خواهد بود.

این ریسک قبلا برای استیبل کوین‌هایی مانند ترا (UST) منجر به فروپاشی کامل شد. هرچند تتر تاکنون توانسته دوام بیاورد، اما اطمینانی نیست که همیشه همین‌طور باقی بماند.


چرا دای و استیبل کوین‌های غیرمتمرکز جایگزین بهتری هستند؟

باتوجه‌به تمام موارد بالا، منطقی است که به فکر کاهش ریسک تتر باشید. یکی از بهترین جایگزین‌ها دای (DAI) نام دارد؛ استیبل کوینی که توسط پروتکل میکردائو (MakerDAO) روی بلاکچین اتریوم ایجاد شده است. ویژگی‌های دای شامل:

·       غیرمتمرکز بودن کامل

·       عدم امکان انسداد دارایی شما توسط هیچ نهاد متمرکزی

·       شفافیت و حسابرسی آنی

·       قابل بررسی بودن تمام وثیقه‌ها و وضعیت خزانه روی بلاکچین

·       امنیت بیشتر در برابر فشارهای نظارتی

·       وابسته نبودن به حساب بانکی یا یک شرکت خاص

البته استیبل کوین‌های دیگری مانند یو اس دی کوین (USDC) با شفافیت ذخایر بیشتری نسبت به تتر هم وجود دارند، هرچند هنوز متمرکز هستند.

ریسک تتر را دست‌کم نگیرید

بسیاری از کاربران به‌دلیل راحتی استفاده و نقدشوندگی بالا، تتر را انتخاب می‌کنند. اما ریسک تتر واقعیتی است که نباید نادیده گرفته شود:

·       ریسک متمرکز بودن و مسدودسازی دارایی‌ها

·       ریسک ذخایر و شفافیت پایین

·       ریسک‌های حقوقی و نظارتی

·       ریسک شبکه‌ای و فنی

·       ریسک روانی و بازار

اگر می‌خواهید سرمایه خود را در دنیای رمزارزها با امنیت و آرامش بیشتری نگهداری کنید، بهتر است بخشی از دارایی خود را به استیبل کوین‌های جایگزین مانند دای منتقل کنید. آینده ارزهای دیجیتال متعلق به راهکارهای غیرمتمرکز و شفاف است؛ نه استیبل کوین‌هایی که هر لحظه امکان از کار افتادن آن‌ها تحت فشارهای قانونی یا مالی وجود دارد. آینده بازار رمزارزها به سمت شفافیت و غیرمتمرکز بودن حرکت می‌کند و استفاده از استیبل کوین‌های امن‌تر، گامی مهم در حفاظت از سرمایه دیجیتال شما است.


جمع بندی

ریسک تتر موضوعی است که بسیاری از کاربران در بازار رمزارزها نادیده می‌گیرند. متمرکز بودن این استیبل کوین، شفافیت پایین ذخایر، خطرات حقوقی و نظارتی، ریسک شبکه‌ای و حتی فشار روانی بازار می‌توانند سرمایه شما را تهدید کنند. هرچند تتر نقدشوندگی بالایی دارد، اما تکیه کامل بر آن تصمیمی پرخطر است. برای کاهش این ریسک‌ها، انتقال بخشی از دارایی به استیبل کوین‌های جایگزین مانند دای یا حتی یو اس دی کوین می‌تواند انتخابی منطقی‌تر باشد.